ในพุทธศักราช ๒๔๘๙ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จขึ้นครองสิริราชสมบัติ ด้วยพระปรีชาสามารถและสายพระเนตรอันยาวไกล ทรงเล็งเห็นว่ากิจการด้านการคมนาคม การสาธารณูปโภค และการสื่อสาร ล้วนเป็นปัจจัยพื้นฐานสำคัญต่อความมั่นคงของประเทศทั้งในด้านการเมือง เศรษฐกิจ และสังคม กอปรกับ ณ ช่วงเวลานั้นโลกเพิ่งผ่านพ้นจากภาวะสงครามโลกครั้งที่ ๒ และก้าวเข้าสู่ยุคของสงครามเย็น ทำให้ประเทศไทยต้องมุ่งพัฒนาชาติให้มีความทัดเทียมกับอารยประเทศ เพื่อประกาศตนเป็นประเทศแห่งโลกเสรี พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจึงทรงปฏิบัติพระราชกรณียกิจสนับสนุนการสร้างเส้นทางคมนาคม การสร้างสาธารณูปโภคพื้นฐาน และการสื่อสารแก่ราษฎรในชนบทห่างไกลที่เสด็จพระราชดำเนินไปทรงเยี่ยม ทรงนำร่องการให้ความช่วยเหลือราษฎรในส่วนที่รัฐบาลยังยื่นมือเข้าไปไม่ถึง ไม่ว่าถิ่นนั้นจะทุรกันดารเพียงใดก็ตาม ด้วยพระมหากรุณาธิคุณนี้ทำให้ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีรากฐานอันเข้มแข็งมั่นคงและพร้อมต่อการพัฒนาก้าวขึ้นเป็นประเทศผู้นำในภูมิภาคนี้